جعبه موزیکال ایل تمپو ولا My Way هندلی Classico

جعبه موزیکال ایل تمپو ولا my way

جعبه موزیکال ایل تمپو ولا

همه چیز در باره فرانک سیناترا

فرانسیس آلبرت سیناترا در ۱۲ دسامبر سال ۱۹۱۵ میلادی در آپارتمانی واقع در خیابان مونرو در هابوکن، نیوجرسی متولد شد.

نام پدر و مادر او به ترتیب آنتونیو مارتینو سیناترا و ناتالینا گاراونتا بود.

این دو از مهاجران ایتالیایی بوده و فرانسیس تنها فرزند آن‌ها بود.

در هنگام تولد وزن بالایی داشت (حدود ۶ کیلوگرم) و آسیب‌های ناشی از وزن بالا جراحت‌هایی

ابدی در گردن، صورت و همچنین گوش‌های وی بر جا گذاشت.

سینارتا با مشاهده یک اجرای زنده از «بینک کرازبی» در دهه ۳۰ میلادی به موسیقی علاقمند شد.

در سن ۱۵ سالگی عمویش یک ساز یو-کو-له-له Ukulele که گیتار کوچکی  با ۴ سیم است به او هدیه داد، این نقطه عطفی در زندگی او شد.

از آن پس در جمع‌های دوستانه و خانوادگی مینواخت و به تدریج کارش به کلوب‌ها و رادیو محلی رسید.

در سن ۲۰ سالگی عضو یک گروه محلی شد و اندکی  بعد به گروه نیمه حرفه‌ای به نام هری جیمز پیوست.

در سال ۱۹۳۹میلادی بود که با پیوستن به «تامی دورسی» قدم در راه حرفه‌ای شدن گذاشت

و استعدادهایش توسط وی کشف شد و آن چیزی نبود جز تنِ صدای خاص، پرکشش، صاف و دامنه دار او. او موسیقی را فقط از راه شنیداری آموخت.

فرانک سیناترا در همان دوران ابتدایی کار موسیقی، به طور اتفاقی وارد سینما شد و با تامی دورسی از سال۱۹۴۱

در چند فیلم موزیکال کارکرد، بعد‌ها در برابر بازیگران مشهوری همچون جین کِلی قرار گرفت و نقش‌های جدی و مکمل را نیز کار کرد.

در سینمای پر ستاره‌ی دهه ۴۰ و ۵۰ میلادی برای کسی که بازیگر حرفه‌ای نبود، حضور مداوم در سینمای هالیوود

کار بسیار سختی بود، از طرفی ظاهر لاغر او را خیلی کارگردان‌ها نمی‌پسندیدند، اما سیناترا با تلاش بی وقفه خود را به هالیوود و سطح اول آن رساند.

در حدود ۶۰ آلبوم و ۱۰۰۰ ترانه از سیناترا باقی مانده که تاکنون بیش از ۱۵۰ میلیون نسخه فروش داشته است.

او همچنین اسکار، گلدن گلوب و ۱۱ جایزه گرمی را نیز برده است.

فرانک سیناترا سرانجام بعد از ۶ دهه کار هنری در ۱۴ می سال ۱۹۹۸ بر اثر حمله قلبی درگذشت.

می توانید آهنک My Way(راه من) که ملودی این جعبه موزیکال برگرفته از آن است را در فیلم زیر گوش دهید

تاریخچه ی موزیک باکس(جعبه موزیکال)

کاریلون در سال ۱۷۹۸ توسط انتونی فیور سازنده ساعت سوییسی اختراع شد.

فیور یک جعبه موسیقی طراحی کرد که انرا در یک برج ساعتی بلند تعبیه کرد.

در پایان قرون وسطی و بعد از ظهور دوباره علم و هنر چعبه موزیکال جایگزین زنگوله ی گوچک شدند.

و دنیای کاریلون شکل گرفت . امکان گوش دادن به موسیقی در هر زمان بدون احتیاج به الات موسیقی

و نوازندگان به سرعت کاریلن را به یک کالای معروف و ارزشمند و خاص که قابل عرضه و فروش بود تبدیل کرد.
در طراحی اولیه اش جعبه به اندازه کافی کوچک بود که در جیب یک جتلمن جای بگیرد.

بنابراین جعبه های موسیقی از ساعتها جدا شدند و وترد دنیای طلایی شان به عنوان ابزارهای جداگانه شدند
مدلهای ارزشمند و گران جعبه ی موسیقیدر میان خانوادا های ثروتمند به محبوبیت رسیدند.

و شاهزاده ها از ان به عنوان هدیه?برای ابراز عشق❤️ استفاده میکردند?
این شروع طراحها را بر این داشت که تاکید بیشتری بروی کیفیت صدا و شکل ظاهری جعبه های موسیقب اعمال کنند.

استفاده تزیینی از سنگها و جواهرات و همچنین چوبهای ارزشمند و رویه طلا جعبه موزیکال

را به هدیه هایی خاص و گران تبدیل کردند حتی کارکنان دولتی گاهی اوقات  از انها به عنوان هدیه استفاده میکردند

و با ارائه انها ب کارکنان کشورهای مذاکره کننده با مدلهای مختلفی که سرود ملی مینواخت حتی سربازان امریکایی که از جنگ برمیگشتند
ارزوی داشتن جعبه ی موسیقی کاریلون را داشتند و انها را مدلهای مختلف این جعبه ی موسیقی

را ب عنوان سوغاتی خریدند ک نمابانگر پیروزی و شروع یک زندگی جدید در تمامی بخشهای اقیانوس اطلس بود.

برای چه مناسبت هایی جعبه موزیکال را می توان هدیه داد ؟

• جشن تولد
• سالگرد ازدواج
• ولنتاین
• بی بهانه
• نامزدی
• علاقه مندان به آثار فرانک سیناترا